Το μοναστήρι του κάστρου
Δυτικά από τα ερείπια της Αγίας Σοφίας βρίσκεται το κάτασπρο μοναστήρι του Προδρόμου. Είναι γυναικείο και εντάσσεται στο παλαιό ημερολόγιο (όπως όλα τα μοναστήρια στον Άθω και πολλά ελληνικά). Ο χώρος είναι ευρύς, επίπεδος, τα κελιά ασβεστωμένα, καθαρά, ο περίβολος χαμηλός και γεμάτος προσκυνητάρια ή γραφικοί ναΐσκοι σε πολύ μικρή κλίμακα. Δυτικά, μια σειρά εγκαταστάσεων ακουμπάει πάνω στα τείχη. Κάπου εκεί φαίνεται ότι αξιοποιούνται και παλιές εγκαταστάσεις του κάστρου, υπόγειες δεξαμενές, σκήτες, κελιά, πολεμίστρες και σπηλιές.
Σε μια τέτοια σπηλιά, που ονομάζεται «σκολειό», μπορεί να φτάσει ο επισκέπτης μόνο με τη θέληση της ηγουμένης. Είναι ένας χώρος υποβλητικός και σκοτεινός σαν κατακόμβη, γεμάτος οπές, πεζούλια και εικονίσματα, τοποθετημένα μέσα σε μικρές, σκαλιστές «αψιδώσεις» του βράχου. Εκεί βρίσκεται ο δυτικός μπιτζιχανές, ο ψηλότερος προμαχώνας του κάστρου. Οι ντόπιοι τον ονομάζουν «μεγάλη ντάπια» και χτίστηκε πάνω στις παλιές υπόγειες αποθήκες του κάστρου, που υποχρέωσαν τους κτιστάδες να τον υψώσουν σχεδόν τετράγωνο. Από αυτό το μπαλκόνι της ντάπιας, απλώνεται κάτω από τα πόδια του επισκέπτη η μικρή πολιτεία της Κορώνης.