Βασιλίτσι

 
Το Βασιλίτσι ή Βασιλίτσιον, όπως είναι η επίσημη ονομασία του, είναι ημιορεινό χωριό σε υψόμετρο 152 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και βρίσκεται νοτιοδυτικά, στο νομό Μεσσηνίας, στο άκρο που καταλήγει προς το ακρωτήριο Ακρίτας.Ο οικισμός Βασιλίτσι αριθμεί πάνω από 1200 χρόνια ύπαρξης. Το 1835 προσαρτάται στον παλαιό Δήμο Κολωνίδων (ημερομηνία μεταβολής: 21/04/1835), ενώ το 1912 αποσπάται από το Δήμο Κολωνίδων και ορίζεται ως έδρα της κοινότητας Βασιλιτσίου (ημερομηνία μεταβολής: 31/08/1912). Το 1997 ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητα Βασιλιτσίου και προσαρτάται στο πρώην Δήμο Κορώνης (ημερομηνία μεταβολής: 04/12/1997), ενώ το 2010 ο οικισμός αποσπάται από το Δήμο Κορώνης και προσαρτάται στο Δήμο Πύλου - Νέστορος (ημερομηνία μεταβολής: 07/06/2010).
 

Το Βασιλίτσι έχει πληθυσμό 517 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, και διοικητικά ανήκει στην τοπική κοινότητα Βασιλιτσίου, τηςδημοτικής ενότητας Κορώνης,του Δήμου Πύλου - Νέστορος, της Περιφέρειας Πελοποννήσου, όπως διαμορφώθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης, ενώ κατά το παρελθόν και μέχρι το 2010, το Βασιλίτσι, με βάση το Σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στον πρώην Δήμο Κορώνης. Το χωριό Βασιλίτσι βρίσκεται σε σημείο της διασταύρωσης του χωριού αυτού με τον επαρχιακό δρόμο Κορώνης - Καμαρίας

 

Οι κάτοικοι του Βασιλιτσίου απασχολούνται κυρίως με παραδοσιακές αγροτικές καλλιέργειες, την παραγωγή ελαιολάδου και σταφίδας, αλλά και τον τουρισμό.Από το Βασιλίτσι κατάγονται επίσης, δύο σημαντικές προσωπικότητες της σύγχρονης εποχής. Ο πρώτος ορθόδοξος ιεραπόστολος των νεοτέρων χρόνων αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, ο οποίος έδρασε στην Κεντρική Αφρική και ο δικηγόρος Γεώργιος Μπίζος, ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Νότια Αφρική, ως συνήγορος του Νέλσον Μαντέλα και άλλων συναγωνιστών του, ενάντια στο ρατσιστικό καθεστώς του απαρτχάιντ

Αναβίωση του εθίμου της «Αποκερασιάς»

Ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα, του 2013, στην πλατεία του Αγίου Βασιλείου στο Βασιλίτσι, πραγματοποιήθηκε η αναβίωση του εθίμου της «Αποκερασιάς», με τοπική παραδοσιακή μουσική και τραγούδια. Το έθιμο αυτό, παλαιότερων εποχών, συμβολίζει την αναγέννηση της ζωής και της φύσης. Τη διοργάνωση του εθίμου αυτού έκανε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βασιλιτσιωτών «Η Φανερωμένη».